Ey sultanım ruhumun ebedi süruru sensin
Ayın şavkı sen gülün rayihası sensin
Dilime düşen en güzel terennüm senin adın
Seninle buldum anlamını hayatın
Aşkın düşeli tenime bir başkayım bu günlerde
Dalmışım nurdan gölüne
Matemini tutarım sensiz geçen günlerin
Dilimde hece hece vuslat ey sultanım
Mukaddes duyguların tadını senle buldum
Yoluna bir bende de ben oldum
Alev alev yanar nurun çehrende
Gözler düşünce içine başka nar’a yanar mı hiç

Gül sultanım dağılsın etrafa gül nefesiniz
Almayan kalmasın himmetinden hissesini
Gönlü sana düşenin görür mü gözü başka şeyi
Ah efendim seni bulan can bulur
Sensiz kalanın, gönlü âmâ aciz bir kul olur
Öyle dilerim ki Rabbimden kokunu tüm beşere duyurur
Mahrumiyetin bir acı ok şuramda durur
Yılların yokluğunda sizsiz, mecaz duygular zamana savrulur
Hakikat gözlerimden indi perde
Gönlüm düştü seherlerde bülbülün lisanında ki derde
Tomurcuklar açıldı, güzellikler etrafa ışıl ışıl saçıldı
İşte ey efendim bu aciz beşer son demde
Aşkı muhabbete kul oldu