PAPATYA
Dağların ovaların saf ve masum çiçeği
Görülür zarafeti ince narin dalında Güzelliği eşsizdir çeker börtü böceği Bulunmaz nezafeti gonca gülün alında İlkbaharla beraber neşe gelir toprağa Ağaçlar çiçeklenir sular yürür yaprağa Savurur polenleri rüzgarlar sola sağa Görülür Hak rahmeti esen seher yelinde Sevdayı sorgulayıp yapraklarında tek tek Seviyor sevmiyor der yolarlar sonuna dek Onu kimse düşünmez üzülür mü diyerek Bilinmez hiç kıymeti aşıkların elinde Tutsa NİL’im elimden kırlarda koşsak biraz Papatya tarlaları halı gibi bembeyaz Menekşede işve var papatyada ise naz Yok onun asaleti yediveren gülünde NİLÜFER SARP_______10.NİSAN.2011 |