ÖLÜM RUBAİLERİ
RUBAİ
Bir dünya ya baktım dönerek bir de ona, Görseydi dedim boşluğu kıymazdı cana. Her gün nice insan bırakıp servetini; Çıplak gidiyor beklenilen son cihana. RUBAİ ‘İnsan nereden geldi, niçin geldi?’ deriz, Kalkıp yine bir hırsa ne canlar öderiz. Ölmek ne büyük bir adalettir hele ki; Çıplak gelinen dünyadan çıplak gideriz. MUHSİN İLYAS SUBAŞI |