HEZEYAN
Saf ve mat dengesi bozuk bir terazi kefesinde
Aklıselimden uzak, kısaca tutuğu ve yılların çürüklüğü Nemi işlemiş bir halat parçasına bağladı ellerini, Dönmekten korktuğu; saç diplerinde oluşan terlerin Alnından ve göz kapaklarından yuvarlanmasından belli oluyordu. Geçmişi; hödük bilincinin en altından, En üstüne kadar, acımasızca baskılıyordu. Bakışlarındaki pişmanlık belirtileri, Çok geç kalmışlığının, verdiği surat şeklini daha bir zavallılaştırıyordu. Yaşadığı aşk yıkıntılarında dolaşıp yangıları söndürmek yerine Adam gibi adamlığını, kendi elleriyle kirletmeyi seçti. Elleri; ellerine bakamıyordu, her seferinde bencilliği ile yıkıp geçtiği Masum hayalli insanları canlandırıyordu onlar, Tiksiniyordu kara kuru ellerinden, Ağlamanın içine düştüğü karanlık dehlizlerden kurtaracağını bilseydi Hüngür hüngür ağlayacaktı. Ama nafile biliyordu, göz yaşları bile masum akmayacaktı. |