...SEN...Sen,en güzel tadımdın hayattan aldığım Düşerken uçuruma tutunduğum dalımdın Kırıldın…Kayıp gittin avuçlarımdan. Kapkara gökyüzünde gördüğüm beyaz bulut, Çamur deryasında soluklanabildiğim tek yeşilimdin. Ölüm sessizliği yaşarken ben, Güvercin kanadındaki ses oldun kulaklarıma. Yaşadığım mutsuzlukların son durağıydın Bir sen vardın yüreğimde hissettiğim, Bir sen delicesine içime işleyen. Bugün kaç gün oldu bilmiyorum tenine dokunmayalı Nefesini hissetmeyeli kaç zaman geçti. Sensizlik; yıllarca insanlardan uzak yaşamış birinin Yeniden kalabalığa karışması gibi. Öfkeliyim….Bir o kadarda endişeli… Gülay Hançer |
Düşerken uçuruma tutunduğum dalımdın
Kırıldın…
tebrık ederım güzel bir şiir okudum
daım olsun kalemınız
saygımla