ÇİĞDEM PİLAVIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Anadolu’da baharın karşılanmasıiçin yapılan çiğdemli pilav geleneğidir.
İlk yaz yağmurlarında ruhum ıslanırken, Gülüm bensiz mi yedin çiğdem pilavını? Ömür denen kirmende düşler puslanırken, Canım, günsüz mü yedin çiğdem pilavını. Küskücümdeki adın dilimde heceyken, Muammalı günlerim sonsuz bilmeceyken, Sırtımda kopuzumla yazdığım günceyken, Yâr, öğünsüz mü yedin çiğdem pilavını? Sabah erkenden kalkıp neşeyle dolmadan, Kurganların önünde hülyaya dalmadan, Halaylar çekilmeden, davullar çalmadan, Sen, düğünsüz mü yedin çiğdem pilavını? Uyanan toprağımda sevdalar biterken, Evlerin bacasından dumanlar tüterken, Vuslatını bekleyen günlerim giderken, Söyle, ansız mı yedin çiğdem pilavını? Hani sözümüz vardı el ele kırlarda, Koşacaktık seninle ıssız bayırlarda, Yeminler ettiğimiz yeşil çayırlarda, Yâr, zamansız mı yedin çiğdem pilavını. Coşkun MUTLU |
yemiş işte çiğdem pilavını...
nerden aklına geldi...nasıl ettin, nasıl yazdın...valla hayret...
biliyorum sen şairsin...yazarsın..:)))
tebrikler...ne diyeyim...sağol varol..hep burda ol emi...
uğur böcekli, çiğdemli pilavlı şiirn gönlünün sesini ulaştırdı..
selam ve sevgiler...başarıların daim olsun arkadaşım...