BİLSEN ŞAŞARSIN...
Ar edip sakladım, sana aşkımı
Bendeki bu sabrı, bilsen şaşarsın İçime akıttım, bütün kahrımı Döktüğüm yaşları, bilsen şaşarsın. Sefillere döndüm, güçsüz, kimsesiz, Ömrüm heba oldu, uzakta sensiz. Herkes deli dedi, güldüm çaresiz, Düştüğüm dilleri, bilsen şaşarsın. Teselli aradım, boş sokaklarda Kendimi buldum hep, en ücralarda, Saklandım biçare, aşikarlarda Seçtiğim yolları, bilsen şaşarsın. Uğruna ruhumu, saldım çöllere, Kapattım ömrümü, yaban ellere, Umutları bir bir, verdim sellere, Derdiğim çileyi, bilsen şaşarsın. Sordular bende ki, garip halleri, Susturdum, susarak, bütün dilleri, Üstüme çektim hep, tüm şimşekleri Verdiğim uğraşı, bilsen şaşarsın. Derdimi açmadım, sırdaşlarıma, Beyaz olup düştün, bak saçlarıma, Uzaktan baktıkça, ben haklarıma, Çektiğim acıyı, bilsen şaşarsın. Gülay Hançer |