Zaman…
Geçen zamanın fısıltısı tutsaktır kulaklarda
Ben zamanın cellâdı boğuşur dururum kurtlar sofrasında Birileri gider birileri gelir Her biri zamanı yağmalar kendi beyinlerini kaşık kaşık içerler… Zamanın en korkulu rüyasıdır ilk ve son bakışım Küçülüyor küçüldükçe inceliyor ses, duyamıyorum artık sesini Kara kara noktalar beliriyor haykırışlarının alnında Zamanın en nefret ettiği benim başımı sana eğmemdir Dağlarına tepelerine tırmandım can yoldaşının başını indirdim Ağzımdan gözümden boşalıyor zamanın kırıntıları Zamanın hiç hoşlanmadığı benim seni zamana bırakmamdır… Ben seni severim zaman beni güneşin koynunda kurutur Ben seni unuturum zaman ellerime gözlerimde gevremiş hayalini tutturur… Sen bende ölürsün zaman bende yeniden dirilir… OĞUZHAN SOYLU 2011 |
Sen bende ölürsün zaman bende yeniden dirilir…''
şairim zamana meydan okumanızı keyifle okudum..kutluyorum...