Ne kaldı
çıkar at diyorlar onu kalbinden
ruhumu vermişim, bana ne kaldı dökülür aydınlık gece yüzümden ya sabır gözlerim tan`a ne kaldı duvarda bir çatlak, kanlar sızıyor ben yorgun düstükçe, gölgem uzuyor günlüğüm şaşırmış tarih yazıyor dokuz yıl dayandım on`a ne kaldı nabzımı ölçemez en alâ hekim kim olur böyle bir yüreğe hakim yaprağın döktükçe emektar takvim köklerim çekilir can`a ne kaldı söyleyin olanlar bana revamı bendeki eziklik neyin devamı ne zaman bulacak ömrüm tamamı öyle çok öldüm ki, son`a ne kaldı Şahika Güray |