Ölüm arsızı
ellerimin kıyısında intihar
cansız sarılmış mendile sabaha susarım ancak tek/insin sızıma perde dedim ki ona, sırası değil ağaç gibi olmalısın uy(u)malısın yalancı baharlar çaldı kapımı serçeler giydi pelerini düğmemi buldum sokakta oldum ölüm arsızı dedim ki ona, çok kanadın uçmakla kaçmakla dolmaz miadın değişti bahçe tükendi renkler, ödünçtü o da kimlere kucak açmadım ki tebeşir simalar silindi yağmurda dedim ki onlara, yine gelin buradayım ısınmaya yetecek kıvılcım alın ve giderseniz, basın üstüne iziniz kalmasın Şahika Güray |