YabancıTarumar, sereserpe yatıyor kaldırımda Eğik başı topraktan da daha alçaklarda Yüreği titremekte yaklaşan her adımda Sallanır yalnızlığı çürüyen saçaklarda Rüzgarın yanağına dokunan nefesiyle Hatirlar ömür boyu neler unuttuğunu Dertleşir sol yanına yaslanan küfesiyle Hatırlar zamanında, bir canlı olduğunu Islık kadar tiz bir ses dolanır, kirpiğinde Daha son yağmurların tuzları sallanmakta Bir damla al sıvı can cekişir iliğinde Sahipsiz kalmışlığın ezikliği yanmakta Gözler, keşfedilmemiş bir ada kadar sönük Sokak lambarına terketmiş ışığını Bakışları yankısız, ruhu içine dönük Toplamı bir küfeyle bir elbise yığını... Şahika güray |
h KARADENİZ