Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KIRMIZI KARANFİLİN AŞKI (2)
Muhip Erdener SOYDAN
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1205 okunma
 KIRMIZI KARANFİLİN AŞKI (2)ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam) Doğum tarihi: 20 Ekim 1943 Ölüm tarih : 15 Ekim 1986 Güzel kız pencereden Tabiata dalmıştı, Kalbi hızla çarptıkça İçerisi yanmıştı. Bir an olsun maziyi, Düşünmeye başladı Gözleri mahzunlaştı... Gülümsemek istedi. Hiç gülümseyemedi, Bir çiçek hatırladı... Hasret denilen şey, Ne acı bir kederdi Her hasret, her kederle Sızlayan bir kaderdi. Güzel kız gülemedi, Bir iç çekti yavaştan Camları buğu aldı, Temiz kalpteki aşktan. Güzel kız sendeledi, Buğular arasında Bir karanfil hayali, Ayırır gibi oldu. Çiçeğin boynu hala, Hasretle bükük kalmış, O kırmızı rengini, Mat bir kırmızı almış. Gözyaşı duruyormuş, Kalbindeki yarayla Yaprağı arasında. Güzel kız ümitlendi, Parmakları buğuya, Bir hayal gibi değdi. Karanfil ümitsizce Çok yavaştan sallandı: “ Boşuna sevgili kız” Der gibi hali vardı. Her sabah kalktığında Bulurdu karanfili Camdaki buğusunda. Böyle günlerce sürdü Karanfilin hayali… Azap doldu güzel kız Gördükçe bu hayali… Araştırdı, düşündü: “ Bu kırmızı karanfil, Günlerimi alıyor, Neden ki ah ! Allah’ım, Gönlüm azap doluyor? ” Hatırladı güzel kız… Karanfilini atıp Hayata daldığını. Bundan aylarca evvel Istırap aldığını… Yabancı kimse vardı, Karanfili attıran İşte o yabancıydı, Sonu gelmez uykuya. Kederlendi güzel kız, O günler O’na kanmış Sevgili çiçeğine Günlerce hep yanmıştı. Şimdi yabancı ise, Terk edip aldatmıştı. Gözünü yaşa verip, Gönlünü dağlatmıştı. Bir iç çekti güzel kız… Hayat meğer yalanmış Bin bir türlü hileyle, İnsanlara dolanmış. Bir sabah yine kalkıp, Buğulu cama baktı Göremedi çiçeği, Kalbine keder aktı: “ Karanfilim nerdesin? Neden beni bıraktın? Kalbime acı salıp, Niçin tekrar bıraktın? “ Bir ses duydu, derinden… “ Güzel kız semaya bak! “ Kararmış mavi sema, Bulutlar örtü olmuş, Bir ilkbahar günüyken, Sema kasvetle dolmuş… Güzel kız tekrar yine, Derinden bir ses duymuş : “ Günlerce hayalimin Durduğu şu cama bak! “ Birden camın üstüne, Birkaç damla yaş konmuş… Selam getirmiş yaşlar Kırmızı karanfilden. Demişler: “ Hiç üzülme, Selam var çiçeğinden. Şimdi toprağa düştü, Yeniden yeşermekte Ve ilahi aşkından Her an hazza ermekte.” Güzel kız içlenmiş mi, Orasını bilmeyiz Fakat bilinen varsa, O’nu artık görmeyiz. Yıllar geçse aradan, Aşkı silinmeyecek Kırmızı karanfilin Kalbinden, dudağından. Bir masal böyle biter, İlkbahar akşamında Sevgi hasretle tüter, Yaklaşan her yarında… Şimdi karanfil artık, Toprağın kucağında, Yaşlı yapraklarıyla Hasret var dudağında… Mavi gökyüzü tekrar Bulutlarla kaynaşsa, Hüzünlenir karanfil, Kapar yapraklarını. Belki o an için için, Tekrar ağlamaktadır… Bağrındaki şebnemi, Onu dağlamaktadır… Muhip Erdener SOYDAN 27 Nisan 1963 Saat 21:40 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KIRMIZI KARANFİLİN AŞKI (2) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 14.4.2011 08:43:32
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1205
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Hasretle bükük kalmış,
O kırmızı rengini,
Mat bir kırmızı almış.
Gözyaşı duruyormuş,
Kalbindeki yarayla
Yaprağı arasında.
aramıza hoş geldiniz dost kalem,ellerinize sağlık.
Saygılar...