Flu Hayatlar
yeni dünya düzeni
deniz üzerine anne eliyle giydirilmiş yeşil bir çarşafı andırıyor onyıllar öncesinden kalma emanet bir beylik tabancası misali hünerli ellerin mahareti okyanusun dibinde -gökte bir kuşaktan bozma derine indikçe kırılıyor dalgalar derinleştikçe b’ölünüyor suyun sesi bir avazda çoğalıyor gökyüzü bir bıçak gibi kesiliyor dönence ay gidiyor kayboluyor tüm renkler sarıdan laleler.. maviden kelebekler.. biraz daha derine inersen kulağında kapanmaya yüz tutmuş bir küpe deliği olan bir genç kızın yüzündeki çığlığa rastlarsın saçları üç numaraya kazılı henüz gözleri çapaklı bir oğlan çocuğuna -parmakları dudaklarında kundaklanmış bir bebe gibi hayatlar heryerinden sımsıkıya bağlı ağlamak bile yasak sade soluklanmaya izin var o da bir balık kadar -hür değil insan |
İnsanlar
Bakıyor görmüyor
Duyuyor dinlemiyor
Ve
Kendi kendinin gardiyanı olan insan
çıkamıyor hücresine çizilen çemberinden
Tebrik ederim
Güzeldi şiiiniz
Emeğinize
Yüreğinize sağlık ....