MOR MÜREKKEP
Sancı dolu bir gece yüreğinde oluşan,
Depremler ortasında uykudan kalktı şair. Kesik uçlu kalemden mor mürekkep bulaşan, Eliyle dokunduğu kâğıda baktı şair. Ankara’nın üstünü gri bulut sarınca, İlhamın perisine birkaç sual sorunca, Mühürlü gözlerini dizelerde yorunca, Hüznün ırmağı olup şiire aktı şair. Hafiften bir kar yağar kadim şehrin üstüne, Hokkada divit oldum feleğin bu kastı ne? Bakarken hayalinde yontulmuş aşk büstüne, Derinlere dalarak gönlünü yaktı şair. Sevginin yolcuları usulca sıvışırken, Yakamozlar içinde âşıklar dövüşürken, Ay yıldızlar koynunda hoyratça sevişirken, Uzanıp sigarayı sessizce yaktı şair. Yalnızlık denen mendil sevdan ile yunar mı? Seven âşık aynada hiç firkat soyunur mu? Şu mehtaba baksana bu gece uyunur mu? Diyerek dize dize huzura çıktı şair. Coşkun MUTLU |
işte bu ....
akıcı ve oldukça etkili...
şiirlerin her zaman güzel ve anlamlı...
ama bu...galiba çokça hitap etti, gözlerime ve gönlüme...
uğurböceği konacağı yeri biliyor...:)))
tebrikler..tebriklerrr ve selamlar..iyiki varsın arkadaşımm...