DAĞLAR VE BENBen dağları sırtıma bütünüyle alsaydım, Kaçar mıydı elimden sürmeli ceylanları? Ya da bir dağ başında sığınarak kalsaydım, Uzatır mıydı bana beklediğim o yâri? Dağlar, içimde umut, dağlar, içimde sevdâ, Ben dağlarda kaybolur, bulunurum dağlarda... Yağmur gecesi başka, kar gecesi başkadır, Bir tılsım gibi siner duygumuza baharı. Yıldızlarla çözülen bilmecesi başkadır, Bir gün verir bana da o beklediğim yâri. Dağlar, nice aşığın göz yaşında yıkanır, Dağlar, beni çektiğim sevdâlarımdan tanır... Zirvesinde bulutlar bin aşk ile raks eder, Yağmurlarla yıkanır o yemyeşil saçları. Her hüzünlü uyanış gönlümde aşka gider, Ben de bir gün koynunda bulacağım o yâri. Dağlar, çılgın aşklara ne umut, ne gül verir, Dağlar, Leylâ’m uğruna göz yaşlarımda erir!.. MUHSİN İLYAS SUBAŞI |