GÜCÜME GİDİYORNeyin var diye soruyorsun ya birde... Gülüyorum Allah canımı alsın... Neyin kaldı desen ? Hiçliğimden bir iki mısra dökülür belki. Gecelerden bahsederim mesela, Hep uzayan gecelerden, Şu çabuk sabahı edemediklerimden hani. Tükettiğim sigaranın, zifir oranından bahsederdim. Katranın nefesimdeki kokusundan, Aç karnına içilen suların tadını derdim sana. Benden geçince, yaktığın beni anlatırdım. Kül olan anılardan, şekil çıkartmayı öğretirdim iki dakikada. Ayrılığın ayak sesini, notaya döküşümü, Efkarın, üstüme usul usul örtülüşünü, Sessizliğin canı yaktığındaki çığlığını, Acımtırak bakışları, kumbaramda sakladığımı. Ve tedavülden kaldırıldıklarını anlatırdım. Her gün erkenden, yattıklarımla kalkıp, Darmadağın çıkışımı evimden, Kilometrelerce yolu, fikrimde sen varken yürüdüğümden, Yolun ortasında bir fren sesi ile irkilip, Bana sövdüklerinden bir methiye dizerdim sana. Neyin var diye soruyorsun ya birde... Bir Gücüme gidiyor, sorma gitsin. |
insana bilmediğini öğretebilir,mana veremediğini izah edebilirsiniz ancak anlamak istemediğini asla anlatamazsınız...(sanırım şiiriniz bam telime dokundu, gevezeliğim ondan sebep)
kaleminize,yüreğinize sağlık...saygılarım ile...