YENİDEN DOĞMAK GİBİVur kazmayı Ferhat’ım gönül dediğin bir dağ Ya yar şöyle içini ya kur süslü bir otağ Sen de katıl içine bilirsin yaram sızlar Üstümüzden yürüsün bin dallıyla genç kızlar Yayla zamanlarını iple çekerken yine Gamlanırım bilirsin çiy düşerken gamzene Bir yıldız aşıramam takmak için teline Güneşi gül yaparken devrilen kakülüne Salkım söğütler gibi eğilerek sulara Haziran geceleri dalardın uykulara Ellerim boş kalırken göle iner dolunay Göklerde başlar cümbüş yıldızlarda şinanay Yar uykuya dalınca elde kalan amandır Karanlık büyüdükçe gözlerim kocamandır Ateş düşer ansızın sanki gönül dağına Bir uzun ıslık olur konar yar dudağına İlk ışık hüzmeleri düşerken yamaçlara Dağlar bir umut olur toklara ve açlara Ne güzeldir kırlarda koşar adım ıslanmak Yeniden doğmak gibi her bahar seni anmak Hayrettin YAZICI |