Payı Kârsız Emeğimin Bedava Cilvesiunutma beni... gülüşler doldurduğum avuçlarına değerse, bir gün için sallandığında işte, ürperirse ağaçların başına çökerse tavanı o tünelin o, hiç geçmeyen zaman içinden küfür yemler ağlamanı daya genzine vur kendini kendine ama unutma beni... sadece kalsın isterim yine payı kârsız emeğimin bedava cilvesi ama dur! dik dur gözlerine şimdi kır belini ayın ama faraziyelerle tutulma uykuya işte, boğazını sardığında hıçkırıklarla çivili ağaçlar gövdende yanarken mevsimler tükendiğinde işte son yapraklar unutma beni hatırla... doyamamıştım gençliğe açtım daha daha büyürken hayaline aşk budur işte! bu olmalı demiştim aşk kenti umarsız adına sevmiştim seni mevsimsiz olur mu demesin kimse pembe kuzularım menekşe kuşlarım vardı dalmaçya yalanlara taranmış saçlarım ve belli bir eksende dönen kıskanç sancılarım! ve çok emindim içimde hiç susturamadığım ve hiç tarif edemediğim bir başkası daha vardı dudakları bana ait olmayan benden daha cıvıltılı ve daha küçük ve seni benden daha iyi tanıyan ikimizin canı bir yanarken tanıyordum onu sadece bir tahtaya kalktığımda gelirdi yanaklarıma suskun bir hazırol vaziyetinde bir de seni görünce sinemde öldürücü bir pervasızlıkla uçarken gamzelerin... hiç farkında değildin hatta, sen kendinde bile değildin! ama artık bendeydin... evet, kırk kapılı bir yangına köleydim ve sen öğretmenim bile değildin... hırçındım ayazından soluksuz üşür kesilirdim suya şimşeğini çaktığında yakamoz tutardım ellerimle çözerdim güneşi _saçların_ bir bir bağlardım demetleri sonra kızardın sen nasıl hoşuma giderdi anlatamaz, diyemezdim ama nefesime değdikçe tenin işte yanardı, buz gibi yüreğim ... payı kârsız emeğimin bedava cilvesi dedim ya ya hiç unutma ya da hiç hatırlama beni!.. ToprağınSesi . |