Gözlerimin Kahvesi
Kahrolası bir kalbim var içine giren kırılır,
Gözlerimin kahvesinden hangi dost gelir hatır alır, Bir buluta merdiven dayadım göz yaşım onunkinden ağıır Gözlerine baktıkça bu cüssem ağır bir dolu kahır Kağıda yazdığım her bir söz seninle anlam kazandı Satırlarıma adın işlenince bir anlık duraksadı Kalbim yare hasret duydu hiç bir zaman ağlamadı, Kahrolası bu odam yalnızlığa bulandı.. Deniz ortasında bir yolcuydu sensizliğin rıhtımı Görünmüyor artık sensiz kalbimin pırıltısı Akşamı güneş boğdu gündüzü gök yüzü yıldızı Severken ölüyormuş insan kafama sıktım sıkıntımı.. |