VESSELAMher ezgide sızlanmaz gönül... Demek ki ezgiler senden geliyor. Sen yokkende bitiyor ömür, Bittiğine yanmıyorum vesselam. sen gülünce güneş şımarır gökte, söylemediklerim içimde uhte. sana gelen herşey bana deruhte acılardan yılmıyorum vesselam. varlığına beden bağışık olmuş, sensiz nevrim dolanıyor başı boş, dilim bülbül idi, şimdi lâl olmuş. Sustuğuna şaşmıyorum vesselam. bu veda kaçınılmaz mutlak bir sondu. Gönlüm seni seçerken banamı sordu ? Sendeki buzken bendeki kordu, Adam gibi yakamadım vesselam. bükemediğin eli öp başına koy, Sözlerim kulağında çınlasın varsın Sen bana küçüksün bende sana toy. Dedim ama inanmadım vesselam. |