Saçlarına kına yakmış güneş
Bahar hiç bu kadar masum değildi
Gözlerinde
Yakılmamış anıların duruluğunda
Konarsa bir turna şafaklarına
Bu öyküyü en canlı yerinde yarım bırakma
Gece ürkek yalnızlığımı kuşatırken
Saçlarında dokunduğum bulutlar yumuşak
Gündüz vakti kağnılar yorgun
Ter yağmurlarında ıslanır bakışım
Hüznüme tedirgin kokular sürerken yokluğun.

Gönül ülkemde kuşlar nevbaharı özler
Sevda ufuklarının enginliğine dalan gözler
Yâri bekler karanlık şafaklarda
Kıvılcım vadilerinde yanar ateşten güller

Yazgıma eş tuttum karanlığı
Kekeme sevdalar dolanır dilime
Acımı anlatacak koca lügatlerde
Bulamadım bir kelime
Hırçın güller sessiz kalır dikenlere
Yalnızlık yosun tutar
Gözyaşlarım sularken duvarları

Sancı sancı büyüyen hasretin
Bozuldu yuvaları serçelerin
Gidişine depremler bile sessiz kalır
Susar dağların türküsü

12 08 2007

Hüseyin Özbay