BİR TAKSİCİ HİKÂYESİTaksiye biniyor, Kafası kıyak! Şoför soruyor: “Nereye abi?” “Çek!” diyor, “Sorduğun hata! “Tabii ki, Nebahat’a!” Bir yandan, Sigara tutuyor; Bir yandan, Sövüyor hayata Ana-avrat!.. Şoför, bıkmış yıllardır; Başına geleceği biliyor. Hep böyle zil zurnadır, Müşteriler bu saat! “İyi de, güzel abim; Nerede bu Nebahat ablamız? Hiç değilse belli etsen, Yarım ağız; Kırsak direksiyonu o tarafa!” Kızıyor, Göğsüne vuruyor avaz avaz; “İşte!” diyor, “Nasıl bilmezsin? Aha, şurada! Şuramda!..” Şoför, bakıyor, çare yok: Adam giderek şirret! “Madem orada, Geldik abi; Sen in yavaşça, Kapıyı çalmaya devam et!” |