Gecenin kanatlarına çökmüş hüzünlerher elem kirpiklerinden asılır yalnızlığın köhne kapısına düşer mehtap dağın eteklerine, avucumda saklı umutlar sancılar içinde kıvranırım ıslak gözlerin gelince aklıma. gecenin kanatlarına çökmüş hüzünler ağ(u)larım ıssız yalnızlığın koynunda yağmur eşlik eder gözyaşlarıma matemi seyreder yıldızlar ayın gölgesi düşer ıslak parke taşlarına... bir kuş havalanır ruhumun derinlerinden taşıyamaz kanatları yüreğimin ağırlığını ne yaptım bunca acıların gölgesini taşıyacak senin izlerini ararken şiirlerde yetmedi mi ıslak sayfalara yazan kalemimin çilesi muğber olan benliğim yanarken ateşlerde ölüm şerbetini verdin elime yar! elinden içmek zor gelir. Saba35 |
Sevgiler ÖZ' den...