Buğunun Bestesi
Ateş sükun içinde semaver lâl kesilmiş
Demliğin nefesinden bir ıtır süzülüyor Duyulan huzur sesi gönülden gamı silmiş Elem hüzün deminde kendine üzülüyor. Şiir oluyor katre yudum yudum içerken Suyun haz sesi beste çay koymuşlar adını Bazen bir gece vakti bazen de sabah erken İçenler damağında duyuyor has tadını. Bu güzellik sırrını ifşa eden çaydanlık İçinden geçenleri sunuyor içenlere Daima mütevazı şımarmıyor bir anlık İlaç oluyor dem dem kendinden geçenlere. Kuğu süzülüşüyle süzülüyor buğusu Dinlemeye doymuyor bu besteyi duyanlar Ayrı bir renk alıyor demliğinde duru su Okunan bu besteyi erbabı olan anlar. Ankara,03.03.2011 İ.K |
.... Anlatımı ve okuması hoş dizelerdi.
Yazan yürek dert görmesin.