kara kaya kartalları şarkı söylemezler
ne bülbüle özenirler, ne de sırnaşırlar güle;
kayalarda bilerler gagalarını. bile bile
erken erginleşirler. aç durur da leş yemezler
ve yarıda bırakmazlar kavgayı, ölseler bile.

gökkuşağını değil de bulutları kuşanır onlar
yüceleri tanrılarla bölüşmeden önce.
ezgilere düşerler hep yere düşmeden önce,
her destanın nefesinde kartalların sesi var.

kartallı köprülerden geçtim, kartal heykellerinden
esinlendim de, arasında olmadım hiç canlılarının.
onları en güzel resimlerde dahi seyredemem, inanın,
çünkü uçma özgürlüğü çalınmış ellerinden.

hayvanat bahçelerine yakışmıyor kara kartallar
kaya kartalları yaldızlı kafeslerde bile korkunç.
her kentte en azından bir kartal heykeli var
ve sürekli utançtan kızarıyor bedenlerindeki tunç.