KÜL'''SÜ RENKSİZ HAYALLERİM
Gazi olacak sensiz gelecek kaygılarım.
Gel diğecek dilleri susturacak, kağnı gibi yavaş ve sinsi bir öfke. Cesaretimi ödünç alacak ve uzak diyarlara taşınacak (kaçacak) Sen ne yapacaksın o sırada? Beni ormanlık bir arazide kayıplara karmalamaktan başka. İçim gıcırdıyor eskimiş nefretlerinden. Yıkıldı yıkılacak ahşap yüreğim. Bu gün deniz kenarına şöyle bir uğradım. Gözlerin soğukluğunda, rüzgar sertliğinde gizli. Seni ilkdefa bana emanet edemedim. Güvenemedim işte anla. Rüyalarımda ikimizi mutlu görünce, kıskanma saçmalıklar seviyesinde hatsizliğim. Kül rengiydi deniz yine dedim. Belkide gözlerinin esrarını hayal ettim. Bir sır verdim kendime, kendim bile ürktüm söyleyemedim. Bir araba penceresinde dikdörtgen hayaletin, beni şarampole eriştirdi. Sıkıştırdı son nefesimi avuçları arasına. Gevşetmedi parmaklarını, bak işte hazin son rövanşlarda. Yine aynı kırılma noktasındayım. Başlangıç noktası mı son paralelimi çizer? Bitiş eğrim çok eğik, taban seviyesi. Göklere erişen kibrim sayende bitik. Yok olmaz derdim hiç bir şey. Hep tekrar çıkar bir kara delikten. Kiteceğimi rüyamda görsem, üç kulvallah bir Elham okurdum … Okudum sensizliğin kitabını, su gibi kandım kandım akıttım nevsime. Ne yazık artık kozler verilmişti. Kârsız zarardaydım ben yine… hayal alemi |