ÂB-I HAYÂT
O yüce Mevlâ’dan aldığım güçle
Her türlü engeli, aşmaya geldim. Benim öz kardeşim köpüren Dicle Deli Fırat gibi, coşmaya geldim. Kavuşmak istersen o büyük üne Gönül pusulanı çevir o yöne Şişte kebap gibi ben döne döne Aşkın fırınında, pişmeye geldim. Yeşerecek bir gün; güzel tohum ek Her şeyi yaratan O ise bir tek Dizimdeki takat kesilene dek Yılmadan peşinde, koşmaya geldim. Bunca sitemlerim bildin mi kime? Yeter ettiklerim kendi kendime ”Kükremiş bir selim sığmam bendime Yırtarım dağları”, taşmaya geldim. Ellerin sözüne nasıl da kandım Çöldeki serâbı su olur sandım Gönül çırasında fitilsiz yandım Sonunda susadım, çeşmeye geldim… 04/04/’88 Hanifi KARA |
selamlar saygılar