Ruhumun derinliklerinde belirmişti sanki en mutlu an,
Kalbim sözlüğünde aradı ,kelimelerimi ruhuma yolladı,
Vücudumda mutluluğun hormonu,tenimde sarmalandı,
Uzandığım çekmecemdeki parfümümle tamamlandı..


Sen mutluysan tenin damla damla bunu salgılıyordu,
Mutsuzluğu doğuran korkularına uğrayıp belli ediyordu,
Sağlam güçlü olmaya zorlarsan,misler gibi kokuyordu,
Bu beyninle ilgili, mutluluk güzel kokmalı zorlanmalıydı..


İçimdeki topraklara ,dikersem geç olmadan fidelerimi, açar,
Kumlar örtülü ağırlaşan yıllarıma bedenim belki kalmaz naçar,
Yağar belki yağmuru,umutlar, kara toprağımda renkler saçar,
Savaşında ağlayan çocuklarına, umut verdikçe,korkusu kaçar ..





Dünyanın en güzel kokusu ,kalbi güzel insandan aldığın koku,
Hissediyorum artık azda olsa ,akan seneler öğretti bunu,
Sen huzur vericiysen, hayatta sana cömertce sunuyordu,,
Mis gibi kokan o an,dağlar,ovalar değil;sendeki bahar kokusu..

SENDEKİ BAHAR KOKUSU....


EVET BAHAR SENDİN ,BAHARI GETİREN İÇİNDEKİ RUHUN KOKUSU,
ETRAFINA YAYDIĞIN BURAM BURAM YAŞAM ARZUSU UYANDIRAN KOKU,
BENCİL OLMAMANIN HEP BEN,DEMEDİĞİNDE AKAN YAYILAN KOKU,
İNSAN OLMANIN İNSANİ DUYGULARIN İYİLİK YAPMANIN VERDİĞİ,
KARŞINDAKİ İNSANI GÜLÜMSETTİĞİNDE YAYILAN,
MUHTEŞEM KOKU...

YAZARI BİNAY KAN
SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR
ŞİİRSEL YAŞAMIM