“ ANLARSIN ”
İflahı mümkünmüdür, vurgun yemişse yürek
Savrularak toz duman, olduğunda anlarsın Öldürdüğün bu ruhu, elinle gömmen gerek Zamanla hazan değip, solduğunda anlarsın Bak ve gururla seyret, amansız çöküşümü Boğulup damla damla, hıçkırık döküşümü Sürünen bu bedeni, yerlerden söküşümü Bir gün ayak altında, kaldığında anlarsın Bu eza yetmez bana, kasırganla talan et Arındır vicdanını, her sözümü yalan et Ben senin eserinim, tüm dünyaya ilan et Vefasızlık kapını, çaldığında anlarsın Düşünme sen kalbimi, nasıl darp ettiğini Bir sevda savaşında, nasıl harp ettiğini Bölüp-çıkarıp sonra, nasıl çarp ettiğini Elde sıfır sonucu, bulduğunda anlarsın Müsebbibi sen oldun, içimdeki morluğun Kolayları al götür, bana kalsın zorluğun Aşkın bir armağandır, cana değer varlığın Göz bulutun yağmurla, dolduğunda anlarsın Meltem Çiloğlu München 03.02.2011 Şiirime ses olan Doğan Bilge beyefendiye sonsuz saygılarımla |