UMUT YOLCULARI
Kendime benzetmiştim çoğu zaman
Demir atmış bir gemiyi denizde Ak, ak martılara sorarım Ağlamak sizin neyinize. Susarım sonra Koskoca Marmara gibi sessiz Gider gecenin kör karanlığına Gemiler bu limandan kimsesiz. Dur derim, Kaptan amca beni de al Heyhat! Anlarım ki gecede beni görmeyecek Şimdi daha iyi anlıyorum martıların neden ağladığını Demek ki Artık bu limana yüreği umut dolu yolcular dönmeyecek… Tekirdağ – 18 Mart 1981 Yüksel Erentürk YILMAZ |
Saygılar,sevgiler.