Külliyyen ÖldünUfak şeyden hesap, sormayacaktın? Kalbimi incitip, kırmayacaktın? Mademki ahdinde, durmayacaktın Neden çağırdığım, her yere geldin? Azgın sular gibi, içime aktın Ataşlara attın, korlaşıp yaktın Bende unutulmaz, izler bıraktın Durduk yere neden, aklımı çeldin? Bilirsin ki bu can, canını adar Seni tadamazsa, ölümü tadar Anlaşmıştık güya, mezara kadar Ne oldu da birden, unutup sildin? Bir türlü ocağım, tütmedi gitti Nedir bu çektiğim, yetmedi gitti? Verdiğin acılar, bitmedi gitti Ayrılık okuyla, bağrımı deldin? Hep söylerdin hani, çekerdi eden? Nedense ben oldum, hep çekip giden Seviyorum derdin, öyleyse neden? Sahte tebessümle, yüzüme güldün? Gönlümün bülbülü, demiştim sana Kıskanırdı bizi, maddeyle mana Boşuna mı sevdik, olduk yan yana? Yıllardır gördüğüm, düşleri böldün? Necati yaşarken, gördü yarını Sorguladı baştan; zarar, kârını İpe çengel vurdu, çekti darını Sen benim gözümde, külliyyen öldün! Necati Ocakcı |