gönül tellerimde isyanlar çalıyornedense durduğum yerde karar kılamıyor, yürüdüğüm yolda yol bulamamıyorum. İstanbul; hüznün ve matemin kara bulutları üstüne çökmüş. ruhunda acı ve isyan edeci bir şüphe kabarıyor içindeki öfke kaynıyıp durmakta haykırmak istediği her halinde belli. fakat onun yerine oflayıp püflüyor. ne söyleyeceğine bilmeye bir dilim yüreğim; cehennemde kurumuş bir dal gibi yanmakta ruhumun firar etmesi için hicran; uğraşıp durduğunu hissettiriyor gönül tellerimde isyanlar çalıyor çıkış yolu bulamadığım her halimden belliydi. Mâşuk kafasını bir o yana bir bu yana sürükleyerek taşıdığı hicran yanığı fikirlerle kendi kendie yorumlayıp duruyor. gidişime; hiç mi akıl erdiremiyor. ’orada senin için ne?’ diye soruyor. bedenim; ne yapacağını şaşırmış yüreğine yatıştıracak bir ses tonla, -karar benim olsa da hayat senin cancağızım. düşüncelere karşı çıkmak aklının köşesinde bile geçmezken ’hayat benim ne demek!’ dedi kabullenmediği bu ifadeden dolayı biraz sesini yükselterek - Vefalı ne demek bu ! hayat benim olsa da senin kararın benim için önemli. düşünmek ve karar vermek senin için. onu usulüne göre yapma bana düşer’ dedi. dolmuş gözleriyle beni epey süzdü. biraz sessizlikten sonra gözlerimi yüzüne diktim. - gerçek aşık yaşamak istiyor musun?’ cevap verme mecburiyetinde olmasa sükût edecekti. sonra bir şey söylemek için yutkuna yutkuna. - gitmen için aşk kararı zaten vermiş. bana da onamak düşer ’. Mâşuk; gitme deseydi koca acun benim olacaktı. bile bile çektiği zulmü onun gergin yüzünde okumak mümkündü. ruhu ürküyor. aşk bekası için hicrana kafa tutan aşık mıydı? sessiz sedasız düşünüyor adımlarını atarken gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu. aslında esas ağlayan bendim. ama ağladığımı kimseye sezdirmiyor, kimseye göstermiyordum. sanki Mâşuk benim yerimede ağlıyor matem çiçeklerini de benim yerime gereği gibi topluyordu. ruhu; sinirli ama sabırlı bekleme arzusuna kapıldı. soğuktan donmuş gibi hareketsizce duran mâşuk"un yüzünde sanki ılık bir bahar yeli esmekteydi. gözlerimi uzaklara çevirerek acıların en şiddetlisini o an yaşadım. aşk; yine hicrana gebe kaldı. 28/01/2011 gordion |
emeğine sağlık kardeşim
karan