KALEM
KALEM
Viran gönlünden ne ararsın Hebaya giden aşk mı ararsın Aha budur benim, sade akarım Yoldaşımdır kalemime bakarım Bire kalem! Bir sen birde ben Mecalim sensin, sendedir vefa Malım mülküm de sadece sen Bir kalem kaldı bir de kuru kafa Hatıradır maziden nice satırlarım Şimdi zindana gömülü kaldı çağım Hatırlattıkça maziyi, yanar bağrım Ah satırlarım ve kendimi hatırlarım Artık istemiyorum ne aşkı nede sefayı Yeterde artar, buldum kalemde vefayı Ferdama komşusudur aha bu ücram Ücram da armağandır kalem hatıram. Mustafa CEYHUN |