. . . beni değil hüznümü kurşunla sen . . .dar olur başıma inan bu koskoca kışla şarjöre özlem çekip tetiğe basınca kalemin sürükler hayalin beni çılgın bir akışla taş taş yıkılır bütün surları kalemin tut ellerimi onar beni dirilten bir bakışla direnirim yokluğuna ben canla ve başla terimi siler parmak uçlarındaki kadife hasretini anlatan uzun bir şiire başla yürek düşüreyim ben de gözlerindeki redife ay yüzünde bir çift hurma dalı kaşla tutuştur paçamdan bir kutlu telaşla gel dağıt hüznümü ve şaşırt beni vurma gönül kuşumu hain bir taşla sevdamın peşinde dağlardan aşırt beni bırakma böyle boynu bükük gözümde yaşla |
selam ve saygılarla