Uçtum gökyüzüne, uçtum
Yapayalnız bir çocuktum.
Kanatlarım da yoktu,
Kanatlara ihtiyacım da.
Belki hastaydım,
Terlemeye çalışıyordum yün yorganın altında,
Başımda babaannem,
Alnımda ıslak beyaz mendil,
Bir hayalden diğerine koştum.

Ben soğuğu hiç sevmedim,
Soğukta beni.
Ne zaman karşılaşsak hasta oldum,
Ardı arkası kesilmez penisilin iğneleri.
Bademciklerimi aldıracaktım sonra,
Aldıramadım,
Aldırmadım soğuğa.
Fakat hep soğuk yerler yazıldı alnıma.

Yansın sobam yansın,
Hiç durmasın sıcaklık,
Karanlık odamın tavanında,
Ateşin dansını izlemekteyim.
Ateşin dansı tüm vücudumda,
Ateşliyim ben üşümüyorum aslında.
Hastalık biraz daha yaklaştırıyor beni hayata
Hayata ve yaşamaya.

Yine de karşı koyamıyorum hastalığa,
Elim ayağım titremekte,
Bacaklarım, bağrım yanmakta.
Ateşim mi düşse, ağrım mı kesilse,
Uyusam mı sonra bir güzel?

O çok sevdiğim dizi,
En sevdiğim yemek,
En beğendiğim şarkı,
Ne oldu size?
Terk ettiniz beni birden bire.
Yoksa bu mu hastalığın tarifi?
Lezzetini yitirmesi mi sevilenlerin?

En güzeli uçmak,
Ben de uçuyorum gökyüzüne, uçtum.
Babaannem başucumda;
‘’ Başın dönüyor mu yavrum?’’
Yok babaanne uçuyorum.
Bademciklerim şişmiş,
Kanatlarım da yok,
Yalnızca uçuyorum…