(...32)( Ah belâ ! şem’inde küle döndüm yeni bir gül bahçesinde zayıf bülbüle döndüm ah samsâm! âyinen olmayaydı beni evirip çeviren ahvâlin olmayaydı yine düştüm merâma.. ) hayal, örümcek ağı felâsife oysa yemekten önce gardolapta elma şekerini yiyen çocuğunki gibi tatlı bir giz sevda... kendini kandırma elemlere yine bıkana kadar mavi gecenin raksını düşle yüksek duvarlara bakan pencerelerde... ah ben mi çekiliyorum, karanlık mı ? münzevi sözler savuran siyah gözlerde yüreği çekip çeviren anlaşılmazlıklar mı ?... suveyda |
şiirin girişinden sonra lolipopu okuyunca duvara toslamış gibi oldum...giriş gayet hoş...fakat lolipop şeker çok eğreti durmuş...
anlayışınıza sığınarak küçük bir eleştiri yaptım...saygılarımla...