HuEllerimi yakan fistanı çiçekli kelimeler ulaşılmaz zirvelerde bırakır mütehayyileyi Şehrin kimsesiz caddelerinde bir derviş esintisi duymuş kalp nasırlı koşular başlamış yine esen rüzgara biteviye Kötürüm ameller sepeti aşk aşk diye diye taşınan demirden örülmüş ilmekleri içi bomboş beyhude yük beli eğen, dizi büken safsata yanıkmış işte eller mazisi atisi kül aman rüzgar aman su bir el bahşet topraktan buda geçti geçer ya hû !.. |
elimde iftar sonrası çayımla
beni keyiflendiren kendime getiren
şiire ve şairine kocaman tebrikler