BİR ATEŞBir ateşti gözleri kamaştıran varlığın Hiç beklenmedik bir anda çıkışın Donmuş bir bedende gizlenen yüreği Beklide sen çıkaracaktın Buz dağının hapsinden Kararan dünyasına ışık olacaktın Batan güneşini tekrar alevlendirecektin Unutmuşken içinde gizlenen sıcaklığı Harında yakacaktın habersizce Bir günebakan gibi yüzünü dönecekti Uzatacaktı titreyen elleri ona doğru Ürkekti korkuyordu yaralı yüreği Kaldıramazdı bir darbeyi daha Mesken tutmuştu çoktan beri Kimsesizler durağını Beklemekteydi kadersizler tramvayı Yol almak için imkansızlıklar diyarına Bir anda durdu vaz geçti Gözlerini kamaştıran ateşe Yürüdü yürüdü yürüdü Belki bir kez daha cesur olmalıydı Belki ordaydı hep aradığı mutluluk Ve atmalıydı kendini ateşe İzin vermeliydi donmakta olan O yaralı yüreğini ateşiyle ısıtmasına Korkmuyordu artık Karalıydı Bırakıverdi kendini ateşin alevlerine Gözlerini kapatarak … |