ÖLÜM
Meğer faniymiş bitmez sandığım ömrüm
Bilmem ne olacak âleme sığmaz gönlüm Yere, göğe, suya yayılan bu garip özüm Alıp bir mezar içerisine sığdıracak ölüm. <<<<<<<<< Seksene varsan yine ölüm beklenmez Ölüm var diye kalbe hicran eklenemez Kuruyan ağaçlar hiçbir daha yeşermez Bir gün oda, senin gibi hayal olup gider <<<<<<<<<< Ağlarsan da gülsen de hepsi de heba Dön de arkana sanki görmüşsün rüya Ardından koştuğumuz binlerce hülya Bahardan hazana doğru yol alıp gider. <<<<<<<<<< Ceyhun’um der budur benim hülasam Kulluğa yakışamadık, kul eyle Hüdam Niceler gibi türaba gömülecek kulam Kabirden mahşere doğru sel olur gider Mustafa CEYHUN |