Birazdan Ölürüz EsmeraldaBirazdan ölürüz Esmeralda Ben iki dirhem, bir çekirdek Sen bir bohça, iki dal çiçek Bahanemizde hazır hayata karşı İşe geç kalan saçlarımız ne dağınık Domatesin de peynirin de tadı yok Çayda sinsi bir şımarıklık Bu musluk tıp tıp tıp beni delirtecek Boşalsın artık bu şakaklarımızda kurulu Lanetli zemberek Birazdan ölürüz Esmeralda Alavereler Dalavereler Tak tak taksitlerde biter Otomobilsizlik diyordum Diş ağrısından da beter Sivilceler ne kötü aşkım Üstelik çocuklarımızı sevdikçe Alım gücümüz düşer Bilmiyorum kaçar kaçar Zaten aşkımızı poliçeye yazmıyor Düzgün bacaklıları işe alan bankalar Birazdan ölürüz Esmeralda Otuz dakika ya da otuz yıl Ama birazdan Gökyüzünün daha mavi olduğu Bir öğle sonrası mesela Kahvesini yudumlayan şu yaşlı teyzeden önce Ayrı bahçelerin gülleri gibi Birbirini bekleye bekleye Kavuşmadan solan çürüyen Şu aşıklardan önce Tepemizden serçeler geçerken mesela Birazdan ölürüz Esmeralda Yeryüzü kıskançlıktan çat diye çatlar Yine kurşunlanır sokaklar Kısa saçlı bir kız çocuğu Sararmış fotoğraflarımıza bir daha bakar Yine vurulur Bağdat Dicle’nin yanağında yine ağlar Fırat Ağlar susar çocuk bir daha üşür Yaşlı adamın radyosunda O şarkılar yine gülüşür Bin umut her sabah Hayata karşı açar penceresini İçeri serçeler üşüşür Birazdan ölürüz diyorum Esmeralda Sen oturmuş hala şiir yazıyorsun Ve seğirtişini kalbinin Sanki dergâhından kovulmuş Eğreti bir derviş gibi Bana hala hayattan bahsediyorsun |
güzeldi şair.kutlarım kaleminizi