Ç o n a mŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çonam = Işığım
Lazca bir kelimedir. Sezgilerimle yoluna çıkıyor , yüzünü yüzüme bulaştırıyorum " çonam " Mabeynin camına düşen sîmâsı örtülü ilham Kelamsız dudakları öper sabaha kadar Tenini lekeler bırakır esansın şeffafı Muhabbetin özeli . . . Mürekkebin boğazına düğümlenen imgeler damlar nişanlı göğe Sen sancıları doğurur bulutlar Sen şiirleri doğar güne Senden kağıt gemiler bırakılır limanıma Dalgalarını taşırırım sana Bense son b/askısını b/asarım baş ucumdaki senliğe Kıvılcımsız yangınlar çıkarır Kırmızısız alevler düşürürüm aklımın döşemelerine Her yer gri küllerin keşfindeyken Duman kaçar kendi gözlerine Sana dair benler saklamıştım zulamda Bırak kitlensin bizsizlik iki ucu kapalı kutuda Şimdi başa saralım seni_beni Ya kaldığımız yerden devam Yada yeni bir başlangıca selam İki cihanda da tek temennim olduğunu unutma " çonam" 28/12/2010 12;12 eMİNE |
ne güzel "çonam"
seviyorum ben şiirlerde böyle yöresel diller kullanılmasını, kendi özünden
Sana dair benler saklamıştım zulamda
Bırak kitlensin bizsizlik iki ucu kapalı kutuda
Şimdi başa saralım seni_beni
Ya kaldığımız yerden devam
Yada yeni bir başlangıca selam ............... ne kadar güzel bir dilek