NECMİYE ABLA
Altınsu ’ya gittim,
Site üzgün, Necmiye Abla’mın camlarında Yağmur damlaları süzgün. Anlamışlar gibi… Deniz kurşuni, Yaprak dolmuş güllerin dibi. Anımsadım birden; Gün batımını dostlarla izleyişini, Çocuklarla oynayışını, Palet takışını, Sevdiklerine kucak açışını, Duvarına asılı ‘’TANTİ SU İÇ’’ Levhasına rağmen kanarak su içmeyişini… O narin elleriyle, Bahçeye çiçek dikişini, Bir kuru otu sevişini, Bahçesindeki çamın, Balkonunun içinden geçmesine sessiz kalışını… Ruhun şad olsun! Necmiye Abla, Gönlümün hasret günlüğüne yazdım, Unutmadım, Unutulmayacaksın. |
vefalı bir dost bırakan merhume necmiye
hanıma rabbim gani gani rahmet eylesin..
Ne mutlu vefanın ne demek olduğunun bilincinde
yaşayanlara, ne mutlu gereğini yerine getirenlere..
Şiiri vede vefalı yüreğinizi kutlarım tebrikler..
yunus karaçöp..yudumyunus