Hani,bazı şiirler vardır,şamar gibi iner insanın yüreğine,daha ilk okuyuşta..Bütün şiirlerinizi okudum,açıklıkla söyleyebilirim ki,bu şiir en güzeli...O kadar güzel ki,anlatmaya kelime ve yorumların kifayet edeceğini sanmıyorum..O kadar özgün bir anlatım ki,Andersen'den masallar değil de,Ayşe hn dan bir destan diyebilirim..Okunası,okunası,bir daha,bir daha okunası bir şiir..Kırmızı,mavi tartışılır ama,yönetimi de tebrik etmek gerekir,gözden kaçırmayıp,kurdele ile ödüllendirdiği için...

Giriş,gelişim ve sonuç..Birbirini özenle,ekiskisz,kusursuz takip eden dizeler..Heopsi yerli yerinde..Belki bir ilave,finale "ey insancıklar" eklenebilirdi..Öyle geçirdim içimden..Orta dizelerde kullanılmak yerine finalde..Ama,bu elbette sorun ya da kusur değil,tercih ve yine de mükemmellik..

Insanoğlunun ihtirasını,ilk söz çok güzel özetlemiş..Ve sonrası şiir,bu söz ışığında yapılması gerekeni yapmış..Üzerine basa basa haykırmış kalplere,gönüllere,akla ve vicdana..Güneş o kadar çırpınsa da,ay o kadar cebelleşse de,adeta karanlıkların çözümsüzlük tümcelerinin üzerini örtemeyişinin acizliğini belgelemiş..Çıkarılması gereken dersler verilmiş,anlayana..Şiir işte bunun için güzel,bunun için bir numara..Birkaç dizede düşündüren,hissettiren,üzen,sevindiren duygular bütünlüğü..Ve şairin sanatsal bir yapıda diğer insanlardan kendini bana göre farklı kılan bakış açısının sergilenişi,kabul görmesi ve totalde buçatıyı oluşturup gözler önüne sermesi...

Çok ama çok güzeldi..Daha fazla yazıp şiiri üzmeyecek kadar,çünkü fazla söz ve yoruma gerek bırakmayan bir şiir..Gönülden kutlarım,duyarlılığınızı ve kaleminizi..Saygımla...