Kıvırcık Ali’nin ardından…/‘Perişan Halim’Şiirin hikayesini görmek için tıklayın O büyük usta’yı rahmetle anıyorum...
Ruhu şad olsun... Çatal bir yol ayrımında rastladı azrail’e, Kesildi Kıvırcık Ali’nin birden özü sözü ‘Gül tükendi, ben tükendim,’ gönül öksüz Şafak sökecekti birazdan, türküler durdu. Uzun geceden çıkmış, yorgundu ruhu Telaşlıydı bedeni, reddediyordu uykuyu ‘Perişan Halim’ diyemeden, sazı sustu Ardından ısırgan otu boynunu büktü Ne seneler durdu,ne de geriye döndü O an üçüncü gurbet türküleri duyuldu Umarsız bir menzilde azraile kafa tuttu Sessiz bir fırtınaydı hayat, o yorgundu Ve kıvırcık ölümle Çatalca’da buluştu. Zamansız elvedaydı bu, kırıldı sazın teli Elveda için erkendi, uzandı cennete eli Ayrılık ne yaman bir acıydı, kapandı feri Umutlar başka bahara, ağlıyor sevenleri Onulmaz ağıtlar sahnesi hayat, yok çaresi Rahmet yağıyor gökten, bu bir veda busesi. Ne çileler biter, ne de bu yaşam cana doyar Her insan meçhul bir yolculuk türküsü söyler Tükenen ömürdür, kırılır bir gün coşkulu sazlar ‘Baki kalan bu kubbede bir hoş sada’ imiş anılar Neylersin can, ölümle arana set olamadı dağlar Rahmet diliyoruz Allahtan, ruhumuz sana ağlar. Selahattin Yetgin |
dünyada iyi anılan ahirettede iyidir