neyzenbiz; aynı yastığı paylaşacak kadar samimiydik seninle ve sen, bir tek bana mubahtın o sıra ruhumun manşetlerini süslerken eylemini sürdüren yalnızlık hıçkırık tutmuş binlerce virgülle dolu kaç şiir demledim sana kim bilir? her bir satır olabildiğince yeis kendince ritüel ………. derken....! dilini törenle söze açtı virtiöz alkışlar arasında düştüm hesaptan sağlamamı sen yap ey an yaşamla ölüm arasında bağlaç gibiyim şuan şakaklar arası kurşun her bir harf her bir harf yatağa düşüşü ümitlerimin dün aşk, suretinden soyuluşuydu yüzümün bugün ise, taze bir ölünün üstüne kapaklanan bütün efrat ve yokluğun simsiyah atların çektiği menekşe kokulu fayton giden sensin gelen sen ah saydam gölgesi rüyalarımı besleyen neyzen uzak dur benden beni düşünerek çaldığın ney kadar eskidim ben! gri gölge |