Sisli, puslu, meydanlar, zifiri karanlık,
Pis kokular alıyor, dayanamıyorum.
Vakit ilkindi değil miydi? Güneş nereye gitmiş?
İçimde büyük bir korku, çıldıracak gibiyim,
Git gide çoğalan, insanlar görüyorum

Karanlığın ortasında, delice bir koşuşturma,
Eşimle minik kızım, çığlık çığlığa birbirinden kaçıyor,
Çünkü bir siren sesi, sanki yeryüzü sallanıyor
Kızımın saçlarında beyazlar görüyorum.

Toprakta bir öğürtü, tuhaf şeyler oluyor,
İçlerinden yarı çıplak, cesetler çıkıyor.
Kâbus bu belki, beklide geçici paranoya,
Hiçbir zaman görmediğim, yaratıklar görüyorum.

Ürpertici sesler, , uğultular, ne oluyor burada,
Şeytanların, çıldırdığı, sahneyi izliyorum.
Çılgınca kaçan, sere serpe yatan, secdeye kapanan,
Tebessüm ederek kaybolan, insanlar görüyorum.

Nasıl oldu bunlar, neler oluyor böyle,
Annemin benden, kaçtığını görüyorum,
Dizlerim tutmuyor, bırakma baba gel, nereye!
Kızımın bana doğru koştuğunu görüyorum.

Hadi sıyrılın bundan, kurtulacak yer bulun,
Nereye kaçsam her yerden bu sesi duyuyorum.
Alev topu kayalar, fırsatını vermiyor,
Ayaklanıp yürüyen, ölüler görüyorum.

Görüyorum, ya Rab! Görüyorum,
Bu olayı duymuştum, önceden biliyorum.
Kurtuluş yok, yolun sonu sanadır,
Azabını uzak et, rahmetine geliyorum

YAZAN: BEKİR TEMUR