SEN YOKKENNe bir şey anlattım ne de dinledim Sen yokken inledim inledim durdum Sırrını çözerek vasfına erdim Sen yokken sevindim; Ki sendin derdim Vuslatım, hasretim, evim ve yurdum… Vehim bir düşünceyi sardım büsbütün Sen yokken alçaldı bende her üstün Rengine al düştü ak olan sütün… Karardı karardı an be an sema Sen yokken içimde kaldı her damla Fırtına tesirine esirim anla… Düşündüm inceden inceye öyle Olamaz, geçemez bu zaman böyle Sen yokken olur mu muradım söyle? Tükendi sonunda tahammül incim Kalmadı umudum gitti bilincim Sen yokken kırıldım nasıl incindim… Sevmedim güzeli, latifi, hası… Serildi gönlüme kıymet halısı Sen yokken gitmedi gözümün pası Her şey acayipti, sahte, isyankâr Ne vefalı vardı ne de fedakâr Sen yokken büyüdü içimde efkâr |