Hayali Aşık
/Boşuna aramasın gözler O şimdi şair./
Önsözce: Senin sevdanla başladı başımdaki eyvah-amanım. Kalbimi uçuklattı sızlattı zeytini gözlerinin. Boşver ellerimi tutma, zaten düştün içime. Gönlümü çaldı hayalin, sana gönülsüz geldim. Bende açtığın yaraları saramazsın sen aşkım. Seni iyi emellerime alet edip şiirler yazdım. Sen bu şiirlerimi okurken ben çok yakınlarda olacağım. Ütopyaca: Düşüm kemirir gerçeği, Bir kelebeğin aklında tuttuğu tırtıl gibi. Şiirgüzeli kalmadı sana lüzum artık sevdanda, ‘’Gel’’lerim bir akşamüstü gitti, seninle beraber gitti, Kavuşsak gelemezsin ki beklediğim kadar hayatıma. Temennice: Gözlerinin ışıltısının hayali, Hapşırtır bendeki bilinçaşkımı, Çok yaşa derim melankolide, Ki Güneş anıları soğutmasın rutince. Öylesinece: Ben senin ahu düşüne vuruldum çirkin. Hayalini koyarım şarkılarım listesinin en başına, Özgül ağırlığı artar müziğin. Ve kalbim vumetre melodi şiddetlerinde. Meğerce: Gözlerin bana hayat veren bir zehirmiş. Şiirgüzeli bu derdi değişmem hiç bir şeyle, Sen beni ağlattın Allah da seni güldürsün. Hayalinle yaşamak çok tatlı, /Mesela çayıma dalgınlıkla iki kere şeker atarım./ Aşkın hayatımı alt-üst etti, Hayatımın altı üstünden daha güzelmiş. Hüzünlüce: Seviyorum o halde ne varım ne yokum. Sana gelirken ruhum, Hiç bir yere giderim. Üstüm başım elem içinde. Yoo, Yoo, Hayır! Yalnız değilim aslında, Hangi yağmura sorsan, Tanır beni Ankara da, Sensizliğiyle ünlü bu şehirde. Delirmece: /Suretler aslına isyanda./ Kovdum bu sevdadan fikrimi şuraya, Çocuk değil ya canım karışmıyorum artık kendime. Uyarı levhası koymayın aklımın ucuna. Ve sen vitrindeki naylon gonca, Yarlar boydaşın değil, diye bağırma bana. Özetçe: Hayalinle sadeleştim asal oldum seninle... Sefa MERT |
Muhteşem vurguydu şair.
hayali olmayanın gerçeği olamaz ki!