BIRAK GİTSİN AKLIN İSTEĞİNE BEDENİN
Uzatma artık bitsin bu döngüsü anlamsızca savaşın.
Bırak gitsin aklın isteğine bedenin. Uçsuz, sınırsız var olmanın tadında başlasın yağmurları yaşamın. Dudaklarında arzuları en korkulan rüyaların, Ellerinde bir demet inat günahların, Ve tutkuyla atlamak kuyulara ölmekten de korkmayarak. Hiç bir vakti yok, hiç bir kuralı, hiç bir şeyi anlatmanın. Uzaklara götür benliğini tut ellerinden kendinin. Kır çiçekleri ve papatyalarıyla romantizmin, Din duygularıyla bezenmiş korkularıyla siyah bir cağın, Bir birine zıtlığın ve ulaşılamaz bir sınırın, kavgasından; Kuru bir gerçeğin anlaşılmaz acısından, uzağa götür kendini. Yaşanmamış ve kavranmamış bir dünyanın renkleriyle yarat baharını hayatının. |