MAKAS
Yalnız kaldım bugün yine
Bakalım hayat daha nelere gebe Renkler gökyüzüne karışmış Ruhum yalnızlığa alışmış Bir makas arasında hayatım Kapıları çoktan kapattım, Pencerem hiç olmadı zaten Meğer insanlık değişmiş En değerli maden Yaşamak için kemerlerimi bağladım Biraz yavaşladığında ineceğim Böyle şeyler için mi ağladım Belki de öldüğüm zaman dinleneceğim |